Arbuz jeszcze nigdy nie smakował tak gorzko. Mimo to, siedzę dalej, wydłubuję z niego pestki i próbuję przełknąć go kawałek po kawałku.

... to trudne.

przepełnienie

Sheriach

Boethiah

Niż weny nie ma końca. Otwieram yWriter'a, scenę numer 90. Udaje mi się skleić kilka zdań. Kończę. Następnego dnia jest to samo, tylko z tą różnicą, że zanim skleję parę zdań - kasuję te, które napisałam poprzednio. Nie wiem co robić. Jak wywołać wenę. Jak zacząć, by móc to pociągnąć dalej. 

Na czym się skupić?

Myślę też, by spróbować przełamać się jakimś OnSzotem, tylko wszystkie pomysły postanowiły gdzieś uciec. Robię te notatki bo robię. Lubię takie rzeczy. Lubię wertować kartki i spoglądać na to, jak są zapisane moim koślawym pismem. Jak rubryczki wypełniają się stopniowo, gdy dopisuję do nich coś nowego. Nawet głupie statystyki, które prawdopodobnie do niczego mi się nigdy nie przydadzą. Niby nic, ale uwielbiam takie bajery.

Szatan mnie molestuje.

Muszę skończyć Murpa. I zabrać się - chyba - za Leo.

dat boi

is a monster